Na przełomie września i października (28.09-5.10.2019 r.) grupa dwunastu uczniów ZSEiI wraz z opiekunami gościła na Ukrainie. Wszystko za sprawą projektu „Poznajemy się przez sztukę”, którego druga część zrealizowana została we Lwowie.
Nasi wschodni partnerzy zaproponowali wiele zajęć artystycznych, rękodzielniczych, sportowych, teatralnych, muzycznych, tanecznych, a także kulinarnych. „Techniczna” młodzież z Giżycka chętnie podejmowała wyzwania i uczestniczyła w każdej, nowej formie aktywności.
Zobaczyliśmy piękne miejsca, poczuliśmy klimat wieloetnicznego Lwowa i staraliśmy się uchwycić go na fotografiach. Odwiedziliśmy miejsca pamięci narodowej.
Zwiedziliśmy Klasyczne Gimnazjum przy Lwowskim Uniwersytecie. To co znaleźliśmy w sejfie wicedyrektora bardzo ucieszyło męską część naszej grupy :)
Niektórzy zostawili swoje serce we Lwowie, a przynajmniej na koszulkach, które malowali :)
W rozgrywkach sportowych udało nam się pokonać gospodarzy, a może to oni dali nam wygrać?
Próbowaliśmy haftować haftem krzyżykowym i choć nie każdemu udało się wyplątać z czerwono-czarnych nici, to jednak powstały wyjątkowe serwetki. Babcie mogą być z nas dumne.
W nagrodę mogliśmy podziwiać obrazy haftowane przez zakonnika, który swą pasję rozwinął dopiero po 60 roku życia. Wszystko zatem przed nami.
Lwów nocą? Oj, robi wrażenie! Szczególnie gdy oprowadzają młodzi ukraińscy przewodnicy, którzy starają się mówić po polsku. Zajrzeliśmy nawet do klubu nocnego – na dyskotekę.
Wspólne śpiewanie i warsztat z tańca ludowego na długo zostaną w pamięci.
W skansenie „Gaj Szewczenki” poznaliśmy kulturę i tradycje Ukrainy. Malowaliśmy na szkle i przygotowaliśmy lalki słomianki i motanki.
Smakowaliśmy przepysznej kuchni, a nawet sami przygotowaliśmy słodki poczęstunek na wystawę.
Warsztat teatralny odbył się w przepięknej Lwowskiej Operze Narodowej.
Nasz występ i wystawa powarsztatowa uświetniły szkolne obchody Dnia Nauczyciela. Mieliśmy naprawdę dużą publiczność.
A co było dla nas najważniejsze? Ludzie – to właśnie kontakty, zawiązane przyjaźnie i wspólne przeżycia pozostaną na długo w naszej pamięci i w sercach. Dzięki nim ten projekt się nie kończy – nadal trwa.
